کارگردان مستندهای «تو چراغ خود برافروز» و «مثل یک زن» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: بی شک یک مستندساز باید بر اساس درک و شعور خودش فیلم بسازد؛ مستندسازان بخشی از مردم همین کشور هستند و قطعاً دغدغه های شان دغدغه های همین جامعه است و هیچ گاه دچار تخطی در اعمال شان نمی شوند.

وی ادامه داد: اینکه هرچند سال یک بار مدیران سینمایی عوض می شوند و هریک بعد از رسیدن به پست و مقام شان می خواهند سلیقه های شخصی شان را در سینما پیاده سازی کنند اصلاً پذیرفتنی نیست؛ مدیران سینمایی باید دست از اعمال سلیقه شخصی بردارند و خلاقیت هنرمند را به زنجیر نکشند. مدیران سینمایی باید آگاه باشند که نمی توانند هنرمندان و سینماگران را شابلون بزنند و همه را شبیه به یکدیگر کنند تا تنها بر اساس خواسته و تفکرات آن ها مبادرت به تولید اثر نمایند.

اینانلو با تأکید بر اینکه یک هنرمند اصل و بنیان کارش بر محور خلاقیت است اظهار داشت: در بدترین شرایط اگر مستند مطلوب مدیران نیست و قرار است پخش شود می توانند جلوی آن را بگیرند و اجازه پخش ندهند نه اینکه از ابتدا بخواهند در ایده و فکر سازنده اثر دخالت نابجا داشته باشند.

این سینماگر خاطرنشان کرد: بی تردید اگر دخالت مدیران در تفکر سینماگران بخواهد ادامه داشته باشد سینماگران دایره مخاطبان خود را از خارج کشور انتخاب می کنند و برای آن ها دست به تولید اثر می زنند.

وی در پایان این گفتگو با ذکر یک مثال افزود: حکایت هنرمندان و مدیران سینمایی مثل قلعه ای است که دیوارهای بلندی داشته، نگهبان و برج و بارو داشته اما حالا دیوارهای قلعه فرو ریخته و هر کسی می تواند از روی دیوارهای فرو ریخته وارد قلعه شود اما همچنان جلوی در قلع ه نگهبانانی ایستاده اند و برای آمد و شد افراد از در ورودی سخت گیری می کنند! در صورتی که همه می دانند به راحتی می توانند از دیوارهای ریخته وارد قلعه شوند! من امیدوارم این سخت گیری ها برای ورود سینماگران برداشته شود تا همه بتوانند در سینما بر اساس درک و خلاقیت شان مبادرت به تولید اثر نمایند.